Herşeyi yapabilen bir takım olmak kolay değil. Hafta içini, ‘şampi’ şarkıları söyleyerek geçiren Trabzonspor taraftarı ve sosyal medyasına, kağıda basılan gazeteleri de uyunca, birden hedefler yükseldi. O sene bu sene şarkıları dile geldi. Trabzonlular hep böyle; 1 maç kazanınca şampiyon, 1 maç kaybedince bu takımdan bişey olmaz.
İkisi de değil.
Ünal Karaman, 3 santraforla maça başladı. Burak, Rodellega 1’er, Abdülkadir ve Amiri yarımşar.  Amiri, yavaş oyuncu, ondan yarım santrafor da olmaz. Abdülkadir ve Sosa’dan olur oysa. Sosa’nın işi topu gezdirmek. Onun için savunma yapmasa da olur. Ancak Erzurum, orta sahayı Trabzonspor’a bırakmadı. Al topu sen oyna demedi. Son dakikalar hariç, başa baş oynadı. Taylan’ı çok beğendim. Giray Kaçar, futbolu bıraktı ama Egemen formunda. Zaten bizim ligde 40 yaşına kadar rahat oynarsın.

Trabzonspor adına oyunu çözecek adamlar sahadaydı. Burak, Sosa, Abdülkadir ve Rodellega. Tabii, sadece sorun cozen olmamalısınız. Hareketli de oynamalısınız. Oyuncu, ‘Aaa ben markajda mıyım’ diye bi dönüp bakacak sağına soluna. Bakmazsanız, zaten olgunlaşan atak da yapamıyorsunuz.

Erzurumspor, klasik duvar defans yapmadı. Açık takımı gibi oynadı. VAR olmasaydı, 1-0 öne geçerlerdi. Aynı şekilde Trabzonspor’un penaltısı da VAR ile iptal edildi ki, ikisi de doğru karardı.

Gördüğüm; Trabzonspor oyunu sahiplenecek bir oyun oynamadı. Doğal olarak da kazanamadı. Defansif açıdan iyi kapanan, atağa çıkarken iyi açılan bir takımla oynadı. Teknik adam değişikliğinin nasıl bir takıma yaradığı gün gibi ortada. 2 haftadır Mehmet Özdilek var. Ondan önce puan 2, şimdi puan 6. İki haftada 4 puan. Trabzonspor, yukarıdaki rakiplerinin kaybettiği haftayı kayıpla kapattı. Oyuna bakınca 1 puan normal. Kazanacak bir oyun oynamadı bordo mavililer. 
Trabzonspor bana gelişen ve büyüyen takım izlenimi vermedi. Gelecek haftaları bekleyip görelim.