Meşhur bir dergi vardı; Meşin Yuvarlak. Onun sloganı, “Takım değil, adam tutar’dı.” Trabzonspor’u izleyince aklıma bu slogan geldi. Sıradan adamları tutan değil, Trabzonspor’u tutacak adamlar lazım buraya.
Konyaspor, zayıf rakibini görünce uzaktan, yakından, sağdan soldan her yerden şut denedi. Kanatları beklerini çıkararak kullandı. Açık oyuncuları rakibin yumuşak yerlerini iyi bildiği için Trabzonspor’a özellikle ikinci yarı zor anlar yaşattılar. Maç 46’da başladı, 95’de bitti. İddiasız iki takım için çok da kafa yormamak lazım.
Tamam sezon bitti, Trabzonspor şampiyon da olmadı. İyi de ne yapalım, kapatalım mı kulübü? Sahaya çıkmayacak mıyız? Yeni sezon şunun şurasında 2 ay sonra başlayacak. Bu takımın çoğu oyuncusu 2 ay sonra sahaya çıkmayacak mı? Ve aynı sonuçları almak için aynı nedenleri yeniden yazmak zorunda mı kalacağız?
Trabzonspor’un bekleri yok. Trabzonspor’un açık oyuncuları Nwakaeme’yi saymazsanız yok. Ön liberosu yok. Hedef takım olacaksa orta sahası da yok. Bir kalecisi var. O da gidecek gibi. Stoperlerin yedeği yok. Santraforu zaten yok. Eee bu ortamda 1 puana ben 3 puan derim.
Rakip Konyaspor’u tebrik ederim. Trabzonspor’u ikinci devrenin belli bölümlerinde öyle baskı altına aldılar ki, keşke Abdullah Hoca’nın önünde televizyon olsa da izlese. Biz TV’den izlediğimiz için her şeyi görebildik.
Abdülkadir Parmak’ı isterseniz affetmeyin ama onun gibi orta sahada çeşitlilik sağlayan oyuncunuz yok. Abdülkadir Ömür, zaten takatsizdi. Sakatlık sonrası hem ürkek hem de zayıf. Ancak yeni sezona.
Şunu söylemem lazım, Trabzonspor’ın gol atan bir santraforu olsaydı, bir 10-12 puan daha fazla yapardı. Bu takıma rağmen yapardı.